Lek Fludara

Lekarstwo FLUDARA: Fludara
Producent leku:
Schering AG
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
fosforan fludarabiny (Fludarabine phosphate)
proszek do przyg. roztw. do wstrz. 50 mg 1 fiolka,
--,-- zł
proszek do przyg. roztw. do wstrz. 50 mg 5 fiolek,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie początkowe chorych z przewlekłą białaczką limfocytową typu B-komórkowego i u pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową typu B-komórkowego, u których po wykorzystaniu przynajmniej jednego standardowego cyklu leczenia zawierającego lek alkilujący, nie osiągnięto poprawy po leczeniu albo nastąpiła progresja dolegliwości w czasie albo po tym leczeniu.
Działanie
Cytostatyk z gatunku antymetabolitów - fluorowany analog nukleotydowy widarabiny, lek o działaniu przeciwwirusowym - 9-beta-D-arabinofuranosyladeniny (ara-A). Fosforan fludarabiny jest błyskawicznie fosforylowany do 2F-ara-A, który jest wchłaniany poprzez komórki organizmu i następnie fosforylowany wewnątrzkomórkowo poprzez kinazę deoksycytydynową do aktywnego trifosforanu - 2-fluoro-ara-ATP. Metabolit ten hamuje reduktazę rybonukleotydową, polimerazy DNA, prymazę i ligazę DNA, prowadząc do zahamowania syntezy DNA. Ponadto hamuje częściowo polimerazę II RNA, poprzez co minimalizuje syntezę białek. Wskutek zahamowania syntezy DNA, RNA i białek dochodzi do zatrzymania wzrostu komórkowego. 2F-ara-AMP jest rozpuszczalnym w wodzie prolekiem fludarabiny (2F-ara-A), ulegającym w organizmie ludzkim szybkiej i ilościowej defosforylacji do nukleozydu 2F-ara-A. Po podaniu preparatu we wlewie w dawce pojedynczej 25 mg/m2 pc., max. stężenie 2-fluoro-ara-adeniny we krwi zostaje osiągnięte po 30 min. Po osiągnięciu maksimum stężenie 2F-ara-A zmniejszało się w 3 fazach eliminacji: wstępnej z okresem półtrwania ok. 5 min, pośredniej z okresem półtrwania 1-2 h i końcowej - moment półtrwania ok. 20 h. Lek jest wydalany raczej z moczem (40-60% podanej dawki). Fludarabina jest czynnie transportowana do komórek białaczkowych, gdzie ulega refosforylacji kolejno do mono-, dwu- i trójfosforanu, którego największe stężenie w komórkach białaczkowych jest osiągane po 4 h, a czas półtrwania eliminacji leku z komórki wynosi 23 h.
Działania niepożądane
Regularnie symptomy ogólne: gorączka, dreszcze, zakażenia, złe samopoczucie, osłabienie, zmęczenie. Zahamowanie czynności szpiku (nasilające się w czasie następnych kursów leczenia): neutropenia, trombocytopenia, niedokrwistość. Powiększone ryzyko zakażeń oportunistycznych, w tym reaktywacji zakażeń wirusami latentnymi (na przykład postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia). Rzadko opisywano wystąpienie zespołu mielodysplastycznego po leczeniu fludarabiną. Zespół rozpadu guza (bóle w rejonie lędźwiowej, krwiomocz, hiperurykemia, hiperfosfatemia, hipokalcemia, kwasica metaboliczna, hiperkaliemia, hematuria, obecność moczanów w moczu, niewydolność nerek). Regularnie obserwuje się obrzęki. Niezbyt regularnie stwierdza się zmiany aktywności aminotransferaz i enzymów trzustkowych. Ze strony układu nerwowego obserwowano: rzadko - śpiączkę, pobudzenie i napady drgawek, niezbyt regularnie - splątanie, regularnie - przypadki neuropatii obwodowej. Regularnie obserwuje się zaburzenia widzenia; rzadko stwierdzano zapalenie nerwu wzrokowego, neuropatię nerwu wzrokowego i utratę wzroku. Regularnie występuje zapalenie płuc, niezbyt częste były reakcje nadwrażliwości (nacieki w tkance płucnej, zapalenie pęcherzyków płucnych, włóknienie) objawiające się kaszlem i dusznością. Regularnie obserwowano zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, brak łaknienia, biegunkę, zapalenie j. ustnej i krwawienie z przewodu pokarmowego. Rzadko niewydolność krążenia i zaburzenia rytmu serca. Rzadko występowały symptomy krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego. Regularnie obserwowano wysypki skórne, w rzadkich sytuacjach zespół Stevens-Johnsona albo martwica toksyczno-rozpływna naskórka. U pacjentów leczonych fludarabiną i otrzymujących transfuzje krwi, która nie została napromieniona obserwowano reakcję przeszczep przeciw gospodarzowi (w razie wystąpienia tego powikłania może dojść do zgonu). U niektórych pacjentów w czasie albo po leczeniu preparatem stwierdzano przemijające pogorszenie albo nawrót istniejących przedtem zmian nowotworowych w obrębie skóry. W okresie leczenia preparatem albo po jego zakończeniu obserwowano wystąpienie zagrażających życiu albo powodujących zgon reakcji autoimmunologicznych (niedokrwistość autoimmunologiczna, małopłytkowość autoimmunologiczna, plamica małopłytkowa, pęcherzyca, zespół Evansa).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na fosforan fludarabiny albo pozostałe składniki preparatu. Zaburzenia czynności nerek z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min. Niewyrównana niedokrwistość hemolityczna. Ciąża i moment karmienia piersią.
Interakcje
Z racji na sposobność śmiertelnych powikłań ze strony układu oddechowego, leku nie wolno podawać w skojarzeniu z pentostatyną. Dipyrydamol i inne leki hamujące wychwyt adenozyny mogą zmniejszać skuteczność fludarabiny.
Dawkowanie
Lek powinien być służący pod nadzorem wykwalifikowanego lekarza, doświadczonego w prowadzeniu terapii przeciwnowotworowych.Wyłącznie dożylnie. Dorośli: rekomendowana dawka dobowa wynosi 25 mg/m2 pc. poprzez 5 następnych dni w cyklach powtarzanych co 28 dni. Niezbędną dawkę preparatu należy pobrać do strzykawki. W celu podania dożylnego (bolus) dawkę należy rozcieńczyć w 10 ml 0,9% roztworu NaCl. Możliwe jest także rozcieńczenie całkowitej dawki leku w 100 ml 0,9% roztworu NaCl i podanie we wlewie dożylnym pośrodku ok. 30 min. Czas trwania terapii zależy od skuteczności i tolerancji leku. U chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową typu B-komórkowego zaleca się podawanie preparatu aż do osiągnięcia najlepszej odpowiedzi na leczenie (zazwyczaj 6 cyklów), a następnie lek należy odstawić.U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek dawkę leku należy adekwatnie dostosować: przy klirensie kreatyniny 30-70 ml/min należy zredukować dawkę leku do 50% i przeprowadzać kontrolne badania krwi w celu oceny toksyczności.
Ciąża i karmienie piersią
Lek jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią. Kobiety i mężczyźni w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczne sposoby antykoncepcji w czasie terapii i poprzez przynajmniej 6 miesięcy po zakończeniu leczenia.
Uwagi
Ostrożnie stosować u chorych w niedobrym stanie ogólnym, po rozważeniu ryzyka i oczekiwanych korzyści - szczególnie u pacjentów z ciężkim zahamowaniem czynności szpiku kostnego (małopłytkowość, niedokrwistość, granulocytopenia), niedoborem odporności albo zakażeniami oportunistycznymi w wywiadzie. Brak danych dotyczących leczenia preparatem pacjentów z uszkodzeniem wątroby - lek należy stosować ostrożnie, gdy korzyści przeważają nad potencjalnym ryzykiem. Pacjenci poddani leczeniu fludarabiną, u których jest albo będzie realizowana transfuzja krwi, powinni otrzymywać tylko napromienioną krew w celu uniknięcia wystąpienia reakcji przeszczep przeciw gospodarzowi. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów zagrożonych zespołem rozpadu guza. Ostrożnie stosować u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 30-70 ml/min) i u pacjentów w podeszłym wieku (ponad 75 lat). W okresie leczenia albo po jego zakończeniu należy unikać szczepień preparatami zawierającymi żywe drobnoustroje. W razie braku odpowiedzi na leczenie fludarabiną, należy unikać stosowania chlorambucylu (u większości pacjentów z opornością na fludarabinę wykorzystanie chlorambucylu jest także nieskuteczne). Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność preparatu u dzieci nie zostały ustalone.
Podobne leki