Lek Fluorouracil medac

Lekarstwo FLUOROURACIL MEDAC: Fluorouracil medac
Producent leku:
Medac
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
fluorouracyl (Fluorouracil)
roztwór do wstrz. i inf. 500 mg/10 ml 10 fiolek 10 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. i inf. 500 mg/10 ml 1 fiolka 10 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. i inf. 5 g/100 ml 1 fiolka 100 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. i inf. 1 g/20 ml 1 fiolka 20 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. i inf. 1 g/20 ml 10 fiolek 20 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. i inf. 5 g/100 ml 10 fiolek 100 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Efudix
Fluoro-uracil
5-Fluorouracil-Ebewe
Verrumal
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Chemioterapia przedoperacyjna, pooperacyjna, paliatywna nowotworów złośliwych w monoterapii albo w skojarzeniu z innymi cytostatykami albo z radioterapią, w szczególności raka sutka, żołądka, trzustki, jelita grubego (okrężnicy, odbytnicy i odbytu).
Działanie
Cytostatyk z gatunku antymetabolitów, będący antymetabolitem pirymidyny, blokujący syntezę DNA i RNA. Wykazuje działanie cytostatyczne przez własne kluczowe metabolity: monofosforan fluorodeoksyurydyny wiążący się z syntetazą tymidylową powodując zahamowanie syntezy DNA (tak zwany śmierć tymidynowa komórki), trójfosforan fluorourydyny przyłączany do RNA powodując w rezultacie zahamowanie syntezy RNA i białek (tak zwany śmierć uracylowa komórki) i trójfosforan fluorodeoksyurydyny przyłączany do DNA hamując w ten sposób syntezę DNA. Po podaniu dożylnym ulega szybkiej dystrybucji w całym organizmie, docierając w znacznym stopniu do tkanek błyskawicznie rosnących: szpiku kostnego, błony śluzowej przewodu pokarmowego i tkanki nowotworowej. Przenika poprzez barierę krew-mózg. Bardzo nieznacznie wiąże się z białkami osocza. Ulega szybkiemu metabolizmowi w wątrobie i innych tkankach prawie kompletnie do nieczynnych metabolitów (dwutlenek węgla i mocznik). Niecałe 15% dawki zostaje wydalone z moczem w formie nie zmienionej. Zaburzenie metabolizmu fluorouracylu, na przykład na skutek niedoboru dehydrogenazy dihydropirymidyny, w szczególności genetycznie uwarunkowanego, może prowadzić do mocnych działań toksycznych, w szczególności mielotoksyczności. T0,5 po podaniu dożylnym wynosi 12-37 min. Prędkość klirensu jest mniejsza u kobiet niż u mężczyzn.
Działania niepożądane
Mielotoksyczność (obserwowana w szczególności przy podawaniu leku w krótkotwałym wstrzyknięciu dożylnym): leukopenia (nadir 7-14 dzień po podaniu), trombocytopenia. Przy podawaniu leku we wlewie ciągłym nawet przy stosowaniu sporych dawek obserwuje się zmianę profilu toksyczności - rzadko występuje mielotoksyczność kosztem zwiększonej toksyczności ze strony przewodu pokarmowego: biegunki, nudności, wymioty, zapalenie błony śluzowej j. ustnej, przełyku. Zmiany skórne: tak zwany zespół ręka-stopa, szczególnie przy długotrwałej terapii sporymi dawkami leku podawanymi we wlewach trwających ponad 24 h, charakteryzujący się zmianami złuszczeniowymi, zapaleniem skóry, hiperpigmentacją skóry, zmianami struktury paznokci, łysieniem. Zapalenie spojówek. Nadmierne łzawienie, światłowstręt, dacryostenosis. Neurotoksyczność: ataksja móżdżkowa, niewyraźna mowa, oczopląs, zawroty głowy, zaburzenia układu pozapiramidowego. Kardiotoksyczność, w szczególności u chorych ze współistniejącą chorobą niedokrwienną serca w wywiadach: ból zamostkowy, zmiany niedokrwienne w EKG. Zapalenie żył. Reakcje nadwrażliwości. Działanie mutagenne i teratogenne.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lek. Niewydolność szpiku kostnego, uniemożliwiająca prowadzenie chemioterapii przeciwnowotworowej: leukopenia poniżej 3x109/l i trombocytopenia poniżej 100x109/l. Ciąża i moment karmienia piersią. Poważne upośledzenie czynności nerek i wątroby. Ciężkie zakażenia. Dolegliwość niedokrwienna serca (w szczególności przy stosowaniu sporych dawek fluorouracylu). Brak danych odnośnie stosowania preparatu u dzieci. Szczególnie ostrożnie stosować w razie krwotoków, krwawień (w szczególności w obrębie przewodu pokarmowego), zapalenia i owrzodzenia błony śluzowej j. ustnej i przewodu pokarmowego, ciężkich biegunek.
Interakcje
Wykazuje działanie synergiczne w oparciu o system biomodulacji z folinianem wapnia, interferonem alfa i gamma, cisplatyną, metotreksatem, PALA.
Dawkowanie
Preparat jest podawany przeważnie w formie dożylnej (w formie krótkotrwałego podania - bolus albo ciągłego powolnego wlewu kroplowego) albo dotętniczo, zarówno w formie nie rozpuszczonej albo po rozpuszczeniu w 300-500 ml roztworu NaCl albo 5% roztworu glukozy. Dawki leku należycie do programu chemioterapii w określonej lokalizacji narządowej: chemioterapia wielolekowa raka sutka dożylnie zwykle 400-600 mg/m2 powierzchni ciała co 3-4 tyg.; chemioterapia wielolekowa raka żołądka dożylnie zwykle 500 mg/m2 powierzchni ciała poprzez 3 następne dni w rytmie co 28 dni, 200 mg/m2 powierzchni ciała poprzez 6 miesięcy (wlew ciągły), 1500 mg/m2 powierzchni ciała jednego dnia co 28 dni; chemioterapia raka jelita grubego dożylnie 500 mg/m2 powierzchni ciała co tydzień, 2600 mg/m2 powierzchni ciała co tydzień poprzez 6 następnych tygodni z 2-tygodniową przerwą po 6 podaniu leku - podanie leku powinno być poprzedzone 1-2-godzinną infuzją kwasu folinowego w dawce 500 mg/m2 powierzchni ciała. Lek podawany w dawce 2600 mg/m2 powierzchni ciała nie może być podawany poprzez żyłę obwodową ale z dostępu do żyły centralnej. Ponadto w chemioterapii raka jelita grubego stosuje się 5-dniowe szybkie (bolus) wstrzyknięcia powtarzane co 28 dni w dawkach: 370 mg/m2 powierzchni ciała (po uprzednim podaniu kwasu folinowego w dawce 200 mg/m2 powierzchni ciała), 425 mg/m2 powierzchni ciała (po uprzednim podaniu kwasu folinowego w dawce 20 mg/m2 powierzchni ciała), 500 mg/m2 powierzchni ciała. W chemioterapii dotętniczej lek podaje się w 24-godzinnym ciągłym wlewie do tętnicy wątrobowej w dawce do 2200 mg/m2 powierzchni ciała na dobę.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Efudix
Fluoro-uracil
5-Fluorouracil-Ebewe
Verrumal