Meteoropatia leczenie

Definicja METEOROPATIA: Zawały serca występują częściej jesienią i zimą, rzadziej wiosną, sporadycznie w czerwcu.Jak wynika z badań prowadzonych w Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej, zdarzenie meteoropatii dotyczy około 50-70% Polaków, nie mniej jednak w przedziale wiekowym 45-50 lat przeważają kobiety, z kolei w ekipie osób po 50. roku życia znacząco więcej meteoropatów jest wśród mężczyzn.W okresach panowania tak zwany meteoropatycznych sytuacji synoptycznych, a więc zwyczajnie zmian pogody, sporo osób odczuwa zmęczenie, znużenie, obniżenie nastroju, powiększenie wrażliwości na ból, cechuje się obniżoną sprawnością psychofizyczną. Zależność pomiędzy samopoczuciem a warunkami pogodowymi nie jest jednak prostą zależnością. Nie można gdyż z całą pewnością stwierdzić, iż w określonej sytuacji synoptycznej wystąpią określone schorzenia, można jedynie daną sytuację traktować jako sprzyjającą ich powstawaniu.Samo zdarzenie meteoropatii zwykle nie jest postrzegane poprzez lekarzy jako dolegliwość. Niemniej jednak niektóre ośrodki medyczne na świecie (między innymi we Freiburgu czy Wiedniu) opracowały i wprowadziły procedury zapobiegania objawom meteorotropowym, traktując je więc - co najmniej w pewnym sensie - jako odrębne symptomy chorobowe. Różne typy reakcji na pogodę By usystematyzować rodzaj reakcji meteorotropowych, stosuje się ((między innymi klasyfikację Carry'ego. W zależności od oddziałujących czynników meteorologicznych wyróżnia się w niej 3 typy reakcji meteorotropowych. Typ K: osoby odczuwające choroby przy przechodzeniu chłodnego frontu, a dobrze znoszące łagodny, ciepły klimat; osoby te są skłonne do przeziębień i nerwic. Typ W: osoby odczuwające choroby przy przechodzeniu ciepłego frontu, z kolei dobrze znoszące w szczególności klimat górski. Typ G: mieszany (najszerzej reprezentowany) - stanowią go osoby reagujące zarówno na fronty ciepłe, jak i zimne. Wszystko zależy od symptomów symptomy meterotropowe najczęściej dzieli się na: symptomy gośćcowe - bóle kostno-stawowe, mieśnio- i nerwobóle, w tym również zaostrzenia przewlekłych chorób zwyrodnieniowych czy zapalnych stawów; symptomy nieżytowe - choroby żołądkowo-jelitowe o typie dyspepsji (w formie bólów brzucha, biegunek); symptomy mózgowe, wyrażające się zaburzeniami sfery emocjonalnej i intelektu. Innym zagadnieniem są dolegliwości meteorotropowe, dla których istnieje wyraźny związek między występowaniem i nasilaniem się niektórych symptomów a czynnikami meteorologicznymi. Zalicza się tutaj sporo spośród schorzeń układu kostno-stawowego ( dolegliwości gośćcowe), chorobę wieńcową, nadciśnienie tętnicze, chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy, ( dolegliwości alergiczne i infekcyjne, czy wreszcie ( dolegliwości układu nerwowego, w tym w pierwszej kolejności udary mózgu i ( dolegliwości psychiczne. choroby kostno-stawowe Najwcześniej - ponieważ już najpierw XX w. - wykazano jednoznaczny związek pomiędzy zmianami pogody a dolegliwościami kostno - stawowymi u chorych na reumatoidalne zapalenia stawów (rzs). Stwierdzono, iż powyżej 70% chorych na rzs reaguje zaostrzeniem choroby na spadek ciśnienia atmosferycznego. U przeszło 80% tych chorych nasilają się choroby w trakcie przejścia frontów chłodnych, przy spadku temperatury i w okresie mocnych wiatrów. Zależności te wyraźniej występują u mężczyzn niż u kobiet. Związek ten wyjaśnia się zwykle niewydolnością systemów termoregulacyjnych, a z powodu wygórowaną reaktywnością tych chorych na ochłodzenie organizmu, w tym również na jego efekty miejscowe (dotyczące zajętych procesem chorobowym stawów).Inną grupę chorych z dolegliwościami bólowymi w obrębie kości i stawów stanowią chorzy z tak zwany dyzergiami pourazowymi. Reagują oni na negatywne sytuacje synoptyczne bólami zlokalizowanymi w obrębie blizn po urazach kostnych (na przykład po złamaniach kończyn), czy wręcz niekiedy bólami amputowanej kończyny (bóle fantomowe). dolegliwość wieńcowa i zawały serca Na zależność między występowaniem zaostrzeń ( dolegliwości wieńcowej i zawałów serca a porą roku zwrócono uwagę już w latach trzydziestych, kiedy to opisano częstsze występowanie zawałów serca jesienią i zimą, rzadsze wiosną i sporadyczne w czerwcu. Obserwację tę potwierdziły dalsze badania, zwracające uwagę w szczególności na większą liczbę zawałów serca przy niskiej temperaturze otoczenia i spadek zachorowalności w miesiącach cieplejszych. Te spostrzeżenia potwierdzają się również w razie typowych bólów dławicowych - ich występowania przy wyjściu z ciepłego pomieszczenia na zimne powietrze.Reakcje te wyjaśnia się zarówno zaburzeniami systemów termoregulacji ( (((między innymi przez wzgląd na częstym współistnieniem ( dolegliwości wieńcowej i zaburzeń czynnościowych układu wegetatywnego o charakterze nerwicowym), w tym niepoprawną grą naczyniową, jak i wzrostem lepkości krwi w trakcie przechodzenia chłodnych frontów atmosferycznych. Nadciśnienie tętnicze Chorzy na nadciśnienie tętnicze są w najwyższym stopniu narażeni na zwyżki ciśnienia w trakcie przechodzenia frontów chłodnych, na spadki zaś - w ciepłych porach roku i w trakcie ciepłych frontów. Występowanie niżu atmosferycznego sprzyja obniżaniu się wartości ciśnienia tętniczego zarówno u chorych z nadciśnieniem, jak i u osób zdrowych.Istnieją interesujące badania wpływu warunków atmosferycznych na ciśnienie tętnicze krwi u osób zdrowych i chorych na nadciśnienie, uwzględniające zarówno sukces statyczny (jest to przystosowanie do panujących warunków), jak i sukces dynamiczny ((((jest to dostosowanie się wartości ciśnienia tętniczego do zmian środowiska atmosferycznego). Okazało się ( ((((między innymi , iż istnieją różnice w typie reakcji nie tylko pomiędzy chorymi i zdrowymi, lecz również w obrębie płci i wieku badanych osób. ( dolegliwości infekcyjne i alergiczne W odniesieniu do tych chorób należy podkreślić ważne uwarunkowania. Powszechnie jest znany związek infekcji wirusowych górnych dróg oddechowych (popularnego kataru, infekcji paragrypowych czy grypy) z ochłodzeniem temperatury otoczenia. Szczególnie sprzyjające zachorowaniom wirusowym są gwałtowne zmiany temperatury powietrza uniemożliwiające aklimatyzację i pogoda niżowa z wilgotnym powietrzem i mocnymi wiatrami. Przypadek taka z jednej strony obniża naturalną odporność organizmu, z drugiej zaś sprzyja postępowi i szerzeniu się wirusów.Wykazano także, iż chorzy z astmą oskrzelową częściej mają napady duszności wspólnie z nagłym napływem mas chłodnego powietrza, czego nie obserwuje się przy stopniowym spadku temperatury. Nie należy jednak zapominać, iż te sytuacje, które sprzyjają powstawaniu infekcji górnych dróg oddechowych, stanowią pośrednie zagrożenie dla chorych z astmą. dolegliwość wrzodowa żołądka i dwunastnicy Cechuje się najlepiej wyróżnioną sezonowością występowania choroby. Znane jest powszechnie zdarzenie narastania liczby nowych zachorowań albo zaostrzeń ( dolegliwości wrzodowej późną jesienią i inicjalną wiosną. Równocześnie zaobserwowano, iż powikłania ( dolegliwości wrzodowej (w formie krwawienia z górnego przewodu pokarmowego - w tym również perforacja wrzodu - występują częściej w okresie ciepłych frontów atmosferycznych.Nie powiodło się dotychczas jednoznacznie wyodrębnić czynnika meteorologicznego, który odpowiadałby za występowanie symptomów ( dolegliwości wrzodowej.Jedna z hipotez, opierająca się na psychosomatycznym charakterze ( dolegliwości, zakłada, iż chorzy z zaburzeniami czynnościowymi układu wegetatywnego o charakterze nerwicowym wykazują w porze zimowej większą wrażliwość na promieniowanie nadfioletowe niż latem. Promieniowanie nadfioletowe pobudza wydzielanie histaminy, a w następstwie kwasu solnego. U chorych ze spaczoną reaktywnością na ten zakres promieniowania skutkuje to z powodu ryzyko rozwinięcia ( dolegliwości wrzodowej. Udar mózgu i zaburzenia sfery psychicznej Szczególną metodą reakcji na czas ekspozycji na światło słoneczne jest tak zwany depresja zimowa (Seasonal Affective Disorder, SAD), związana ze pomniejszoną długością dnia w momencie zimowym. Objawia się ona apatią, stanem stałego zmęczenia, pomniejszenia reaktywności na bodźce zewnętrzne. metodą leczenia osób cierpiących na skutek SAD jest kompensowanie niskiego poziomu nasłonecznienia przez ekspozycję na światło sztuczne.Szczególną wrażliwość na zmiany warunków atmosferycznych wykazują chorzy na schizofrenię, nie mniej jednak ważne są tu zmiany ciśnienia atmosferycznego, niezależnie od ich kierunku, a również napływ mas gorącego i suchego powietrza. Czynniki te prowadzą do częstszych momentów pobudzenia, jak także ich cięższego przebiegu. Stwierdzono również ważną zależność pomiędzy występowaniem udarów mózgu a warunkami pogodowymi. W jednym z badań klinicznych wyodrębniono, wspólnie z określeniem ilościowym, trzy czynniki, których współistnienie znacznie podnosi częstość występowania udarów. To są: obniżenie temperatury powietrza i przyrost ciśnienia atmosferycznego w przeddzień i przyrost wilgotności w dniu zachorowania